Miasto Hafnarfjörður jest 1,3 miliarda koron na minusie. Bo będziemy mieć rocznie 7,3 miliarda przychodu, a wszystkiego do zapłaty jest 8,4 miliarda. Oczywiście zabijają nas zagraniczne pożyczki i słaby kurs korony. Pocieszyć ma nas to, że może sytuacja jest lepsza i będziemy potrzebować 100 milionów mniej;) Nawet nie chce myśleć na czym oszczędzimy tym razem, bo już chyba wszystkie możliwości są wyczerpane.

Wojewódzki ma tu taką czapkę modną na Islandii przynajmniej z jeden sezon do tyłu. Jak nie dwa. Wstyd ;)

Zdarza mi się ostatnio o tej samej porze jeździć autobusem. Jak jedna wielka rodzina. Te same friki zawsze.

Cyrku czy á czy í ciąg dalszy. Dziś uruchomiła się nie tylko Maja Paja, ale i moja szefowa. Ale tej już kompletnie nie przegadasz, choć ktoś się otrzeźwił, że może i w sumie mam rację. Aż wykończony zaguglowałem, bo to zawsze pierwsza rzecz, jeśli sprawdzić trzeba jak to być powinno. Czy wpisywałem ich formę, czy moją zawsze wyskakiwała tylko moja jako poprawna. No można się kłócić, że ktoś sobie na blogu źle napisał, bo w sumie byłoby to takie islandzkie, ale na jakiejś stronie ministerialnej to chyba dobrze jest napisane:) Jak będzie trzeba, to przyjdę z książkami pięcioma z moich kursów i im pokaże.

Ben Chompers

Chompersowi się pomyliło i miało być o Islandii na spotkaniu, a były wszystkim znane prawdy o Obamie i kryzysie ekonomicznym. Podobno nic ciekawego mnie nie ominęło.


It seems the mistake was by RIFF, as they billed it as Chomsky talking about the Icelandic economy and situation. I emailed Professor Chomsky and got this response, and wanted to share. It's quite long though!

First my email

First let me thank you so much for taking the time to speak with us via satellite. It was an honor for me to hear you speak live. I have to confess I'm a bit disappointed with the moderator ignoring the Iceland specific questions and making the time about North America, as I've followed your NA information very closely, and I was hoping to hear your thoughts on countries without totally broken national media.

I would like to use this opportunity to ask further about a few Icelandic specific things and if you have the time to answer I will share these with those friends of mine who were also at the talk.

Iceland is considering joining the EU, or rather, the parliament has applied and is in talks. In the past, a full 70% majority of the people were against joining. Should Iceland be accepted, the issue has to be voted on via national referendum, so it's up to the people to decide. During the talks however, those with the money and media power (as the moderator mentioned, the former PM and main privatizer of businesses is now the editor of the largest newspaper) have been pushing hard to change public sentiment in favor of joining the EU, and a recent poll has shifted drastically to a full 56% in favor of the talks continuing, rather than being withdrawn now. Am I right to be paranoid that joining the EU is going to open up more foreign ownership of Icelandic resources and not help the average Icelander, and in fact most likely hurt them as they lose control of their national resources?

How does a single individual combat the type of power and influence someone like the former-PM now editor of the newspaper's influence. You mentioned Bolivia, the workers meetings in the US, South America, etc, but all of these instances seem to share the situation of near total collapse to force change. How can someone hope to fight against the powers that be when everything is currently quite good, but trajectories are diverging to make it worse in the future? Is it even possible without becoming a full time activist? You are big on grass roots mobilization, but sometimes it seems so impossible when the "common sense" beliefs are so ingrained that you sound like a crazy person when trying to talk about equality, market flaws, strong social safety nets, and workers rights. How does one combat that without becoming a burnt out shell when faced always such an uphill battle?

Iceland is so small, how can we possibly resist the pockets, influence, and power of the EU or US if they turn their gaze on our resources?

His response:

Glad you could make the talk, and sorry there was no time for discussion. I suspect he avoided the Iceland-specific problems because he knew I wouldn't be able to say much about them. Just don't know enough, and don't like to make off-the-cuff superficial comments.

I don't quite agree with you on activism. There's nothing like total collapse in the US, which remains a very rich and privileged society. Same in Bolivia, though far poorer. The remarkable steps towards democracy were not a reaction to collapse. And same in other cases. Take the popular movements of the '60s in the US, which brought about significant changes. That was a time of unprecedented growth and general prosperity.

It's true that one can sound like a "crazy person." I've lived most of my life that way -- if you're thinking of the reaction in the intellectual community. When I started giving talks opposing the Vietnam war in the early 60s, I was speaking to a few neighbors in someone's living room, or in a church with four people: the pastor, the organizer, a drunk who walked it, and someone who wanted to kill me. Other activists have had, and still have, much the same experience. Over time, with enough dedication and effort, a great deal can be done, as we know from history, including recent history, and for many people our own experience.

Noam Chomsky

I sent a followup:

Thank you for your prompt answer, I appreciate it. Collapse was a poor word choice. Maybe it would be better to say facing an imminent problem that directly affects them would have been better. There are enough unemployed in the US to provide fertile ground for a workers movement. If you have low unemployment currently (we have 7% and dropping, it was at 1% 2 years ago), it's harder to get people to care about government choices that could cause those high unemployment numbers in 10 years time.

I understand what you're saying about activism, and I can totally believe you've felt like that. Does it ever feel like a Sisyphean task when the other side has so much more power and influence to counter? I remember watching recently one of your talks from the 70s, and it was inspiring, and the people listening seemed to really hear you and agree, but it just seemed like so little has changed between then and now in terms of being able to keep the US out of foreign wars and affairs. I mean right now they are in the middle of two wars, not just one, and that doesn't count all the other covert operations. Sure anti war protests are more vocal, but what has that accomplished?

I guess I am frustrated, and I personally don't see any changes for the better, and I'm wondering if you see seeds of hope that could challenge the power structure, and does it require things coming to a head to actually get more people behind a movement?

His response:

These thngs are hard to predict. Take the Great Depression, when unemployment was more than twice as high as now. The crash was in 1929. It wasn't for several years that serious actions develped.

I think the protests have accomplished a lot, on a great many issues. Take anti-war protests. Contrary to what is often claimed, the protests against the Iraq war were much greater than those against the Vietnam war at any comparable stage. Hard to prove, but I suspect that is one reason why the Iraq war, horrible as it was, was far more restrained than what Kennedy and Johnson were doing with scarcely any protest. Not heaven, but progress.

Activism just in the past generation has brought about very substantial and positive changes in many areas. A lot that is taken for granted now would have been almost unthinkable 50 years ago. But it doesn't matter. Optimism-Pessimism is a subjective choice. Whatever we choose, we should be doing much the same things.

Jeszcze wczoraj Maja mnie uwiadamiała że Ég vinn í leikskólanum, a nie á leikskólanum, bo przecież pracuję w środku, a nie na dachu. No ale ja to sprawdziłem wszystkich dostępnych mi podręcznikach i wychodzi mi że á leikskólanum, więc drę się dziś na nią, że już nią będę tylko po angielsku rozmawiał, bo ona sama nie umie i mi wszystko mili. Więc najpierw się jeszcze wypiera, że myślała, że chodziło o to, że gdzie my teraz jesteśmy. Nie przekonuje mnie to, więc jej mówię, że nie umie islandzkiego. Spór to wywołało na cały zakład i się ze mną kłócą, że można tak i tak, moje dosadne NIE wywołuje salwy śmiechu i już nikt nie wiem z czego się śmiejemy- czy z tego że ja mam rację, czy z tego że to ja ich uczę na nowo islandzkiego. Maja z drugą pomyłką w ciągu jednego dnia pogodzić się nie może, a ja tylko i ja podkurwiam, że bla bla bla bla i na zakonczenie i Ég vinn í leikskólanum. Śmieje się, stara się mnie przekonać, ale co się kogoś dopyta, to to jeszcze bardziej maci sprawę.
Na obiad była pizza, a 60 minut wcześniej na przerwie to, co nie zjedliśmy wczoraj na zebraniu, bo w końcu brakło czasu. A więc lazania, zupa pomidorowa, plus chleb, plus wszystko do chleba, sałatka, ciasto i cała reszty- szwedzki stół niczym na weselu. Kryzys nas nie tyka, dzieci w Afryce z głodu umierają. Takie obżarstwo to jakieś nieporozumienie. I nie wiem czy ta reszta się już zmarnowała czy jeszcze będziemy jutro ją kończyć. Bo od tego wykładu staliśmy się bardziej ekologiczni, więc może. Już od pierwszego dnia mamy osobny, zielony pojemnik w każdym oddziale na resztki z jedzenia. Innych pomysłów co nie miara- że może każdy dostanie swój kubek na cały dzień z imieniem i będziemy je myć tylko raz dziennie. Już sam teraz nie wiem jak ja się do tak ekologicznego trybu życia przestawię. Pan za rok powinien być z nas dumny.
Poszedłem z Olim na fajkę przed budynek, dostaliśmy zjebkę, ale taką islandzką, nie polską. Że jak chcemy palić to tam, za górką jak nikt nie widzi, a najlepiej to rzucić, a mi to już chyba kompletnie odbiło, bo mi się nigdy w pracy palić nie zdarzyło (to nie prawda, z dwa razy mi się zdarzyło). No i dziś tak wyszło że idziemy razem na przerwę i już nas z daleka widać, że idziemy i już z daleko że MI nie wolno. W sumie i tak nie miałem zamiaru, my po prostu tylko szliśmy tak razem przez przypadek. Ale jakby mi się zachciało to na wstępie zostawiłem pozbawiony wyboru. Oli do mnie, że ona jak moja mama. Gdyby on tylko wiedział ile w tym prawdy co mówi. Ona od samego wyjazdu mi tu matkuje na zastępstwo.
Jarzębina spadła. Koniec. Basen na zewnątrz w wichurę ma swój nieodparty urok. I nikt mi nie łazi z piwskiem jak w blu lagun. Bleeee. Jak ta woda ma mieć właściwości lecznicze jak ona wymieszana jest z tymi wszystkimi napojami????

W końcu się wydało to, co niektórzy wiedza od dawna, dlaczego Islandia jest taka "szczęśliwa". hahaha.

I można również tak:

Islandzki parlament zdecydował o postawieniu byłego premiera Geira Haardego przed sądem. Haarde ma odpowiedzieć za współudział w wywołaniu kryzysu w tym kraju. Jeśli usłyszy zarzuty będzie pierwszym na świecie przywódcą, który może karnie odpowiedzieć za światowy kryzys gospodarczy.

więcej tu:
http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80277,8440727,Byly_premier_stanie_przed_sadem_za_wywolanie_kryzysu.html

Można i tak.

Ciekawe jakim cudem ja mam się nauczyć odmieniać poprawnie przypadki, jak nawet nauczyciel akademicki potrafi mieć problem z takim niby prostym wyrazem jak aktówka i prosić innych z rozbawieniem dwóch Islandczyków na sali żeby pomogli mu poszukać tego czwartego przypadku w licznie mnogiej i powiedzieli swoje wersje, żeby wpisać tą najpopularniejszą. Przy czym z zastrzeżeniem że i to nie jest na pewno... Więc polecam popytać oburzonych Islandczyków o odmianę tego niby prostego wyrazu MAPPA i poczekać na czwarty przypadek w liczbie mnogiej... Będzie szło gładko przez pierwsze siedem razy, potem będzie konsternacja i niepewna odpowiedź w 70% przypadków. 70% powie to poza tym źle. Powinno być MAPNANNA (niby z racji tego, że to rzecz biurowa, choć mi to za nie wiele pomogło...), choć nawet i niektóre programy do odmiany podają złą formę MAPPANNA. Więc chodziłem dziś na zebraniu w pracy cały dzień i kazałem odmieniać aktówkę, z niewymowną radością na mojej twarzy za każdym razem gdy dochodziliśmy do tego przypadku. Tak sobie myślę, że jeszcze z pół roku i to ja będę ich uczył islandzkiego;)
A na zebraniu był u nas pan i uczył nas o ochronie środowiska, co robić żeby zachować je jak najmniej naruszone dal przyszłych pokoleń. Taka pokryzysowa gadka. Więc mamy do zrobienia projekt. Będziemy jeszcze lepiej niż dotychczas sortować śmieci, zbierać butelki i... oszczędzać prąd i wodę. No cóż, jak się ma to za darmo, to się nie jest nauczonym. Teraz mamy wychodzić z pokoju i gasić światło. Bo ekologia. Ale jak jeszcze trzy lata temu tak robiłem za każdym razem wychodząc z pokoju, to nikt tego jakoś pojąć nie mógł... Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Prąd nam poszedł w górę o 100%, więc i nagle to staje się ważne. Dostosowanie się do sytuacji w każdej sytuacji. Hmmm... to jest w sumie definicja inteligencji.
Niech ktoś wesprze za mnie panią Monikę i kupi jej płytę. Bo to fajna płyta jest.
Na spotkanie z Noamem Chomskim się dostać nie zdołałem (w sumie to była wideokonferencja). Tyle chętnych. Cała sala kinowa zajęta. Na osłodę zostało mi słuchanie jakiś lewackich bzdetów tuż przed spotkaniem i przeglądanie gazetek anarchistycznych. Ta islandzka nazywa się czarny łabędź.

Don't panic. We are from Poland.

Nie wiem jak to jest, bo większość tych islandzkich zespołów nie dorównuje naszym do pięt i tak się ciągną rozpędzeni talentem Björk po świecie. NIGDY nie myślałem, że do tego dojdzie, ale gdyby mi było dane się pochwalić to sprowadziłbym na koncert panią Monikę Brodkę. Nie wiem jak się to temu dziewczęciu udało, ale od roku fajniejszej polskiej płyty nie dane było mi posłuchać. Słyszę tam wszystko co uwielbiam- LCD Soundsystem, a nawet Massive Attack i The Chemical Brothers. Pachnie to wszystko niemiłosiernie solową Nosowską, ale ja jestem jak najbardziej na tak:) i nie wiem kto bardziej powinien się przejmować- Brodka spalać ze wstydu, czy Nosowska czuć nieprzyjemny oddech za młodego gówniarstwa na karku. Plus te folklorowe wstawki, które sprawiają, że ta płyta jest tak przyjemnie, bez obciachowo polska.



I nie przeszkadza mi nawet, że płyta trwa tylko 35 minut, gdyż nie ma na niej żadnego, ale to żadnego zbędnego dźwięku i wypełniacza. I jakżeż ja bym ten "Hejnał" pociągnął nieprzyzwoicie długo. Taki potencjał zmarnowany, ale z drugiej strony to tylko hejnał, więc...



I dobrze, że się dziewczyna przyznać umiała i ktoś je te teksty napisał, bo szkoda było by kalać taką muzykę stylem Kasi Kowalskiej.
Także teraz potrzebny nam jest tylko jakiś urząd, który się zajmie polskimi muzykami. Don't panic. We are from Poland.

free time

Ostatnio zagubiam się w tym;)

Film na basenie

/ Skoða mynd

Nie udało mi się opanować zdolności czytania poleceń ze zrozumieniem po polsku, a co dopiero gdy przyjdzie mi zrozumieć coś po islandzku...

Zaczęło się? : deszcz, wiatr i słota. Nie chce się wychylić nawet głowy na dwór. W tej chwili trochę ustało, aż ptaki zaczęły z radości świergotać. Ale traktuję ten poranek jako granicę dobrej i złej pogody. Za miesiąc pogodzę się że będzie ciemno długo.

"Someone like it hot" z Marylin Monroe oglądaliśmy wczoraj na... krytym basenie w Reykjaviku. Takie rzeczy to tylko na Islandii;)

Na koncercie widziałem Jonsiego. W końcu ktoś bardzo sławny. Po trzech latach i mi się coś uszczknęło. Mam znajomego dwa tygodnie na Islandii i juz widział Bjork:) I stał ten Jonsi tak przede mną i kupował bilet jak wszyscy. No cóż, tu się wszyscy wspierają nawzajem.

Byłem wczoraj na koncercie Amiiny. Piękne dźwięki. Widzę ich w sam raz na jakimś soundtracku do jakiegoś psychodelicznego filmu. Wczoraj prezentowali nową płytę. Widać, że formuła instrumentalna się już wypala, bo na nowej płycie będzie wokalnie (i mogę powiedzieć już że zjawiskowo). Nowa płyta już w sprzedaży:

Festiwal fimowy, dużo filmów z Polski. Więcej tu .

z Przekroju:
30. Dziewczynki są z natury gorsze z przedmiotów ścisłych
Gdy w 2005 roku rektor Harvardu ogłosił (notabene na konferencji poświęconej dyskryminacji kobiet), że przewaga mężczyzn wśród znanych matematyków i naukowców wynika z wrodzonej przewagi płci, stracił stanowisko. Ostatnio problem ten badała profesor Paola Sapienza, która przeanalizowała wyniki testu z matematyki przeprowadzonego wśród 276 tysięcy 15-latków z 40 państw. Okazało się, że generalnie chłopcy poradzili sobie z zadaniami lepiej niż dziewczynki, ale młode Szwedki i Norweżki napisały test niemal równie dobrze jak ich koledzy, a Islandki były dużo lepsze. Wyniki te profesor Sapienza zestawiła ze wskaźnikami dotyczącymi równości płci w różnych krajach i okazało się, że w krajach skandynawskich niemających problemu z równouprawnieniem dziewczynki świetnie radzą sobie- z matematyką, a w państwach takich jak Turcja dyskryminowana płeć piękna osiąga dużo gorsze wyniki. Wniosek: dziewczynki nie są gorsze z natury, tylko z powodów społeczno-kulturowych.

Zaraz spadną liście, bo jarzębina już zbyt czerwona, a rano na trawie i samochodzie przymrozek. Dziś dzień bez samochodu. Dałem znać tam, gdzie wszystko się dzieje, ale tylko obcokrajowcy polubili mój status, jak i Ci, co nie są jeszcze szczęśliwymi posiadaczami samochodu. Sam prawie dałem ciała, bo za późno mi się wstało. Dziś koncert Amiiny- szpanersko, ekologicznie, według dnia który świętuję, udam się na niego autobusem.

Robi mi się czasami smutno. Wiele osób szykuje się do wyjazdu. Chyba na zawsze. Powodów do zostania coraz mniej.
Dziś rozmawiałem z Joną. Jona to poczciwa kobieta, ale taka typowo islandzka. "dlaczego nie kupujesz mieszkania, nie rozumiem jak można tyle płacić za wynajem?", i tak dalej i w ten deseń, typowa przedkryzysowa gadka. Teraz się okazuje, że na nic ją nie stać, musi płacić jeszcze za długi swego ex, mieszkanie wystawione na wynajem, a sama będzie wynajmować jakieś małe studio "tak jak ja". syn już się wyprowadził, też do małego mieszkanka "tak jak ja". i tak mi jej żal tylko mimo wszystko, bo ona już taka sędziwa kobieta po pięćdziesiątce. Jakżesz ona musiała przełknąć tą gorzką pigułkę ciężko. Ale Islandczyk zawsze się przystosuje. Najpierw wypłacze u mojej szefowej, a potem przystosuje. Oli z kolei ma popsutego ajpoda i chodzi z diskmenem. Takim dużym, starym diskmenem. Bo nie stać go na nowego. Wszystko przestaje być obciachem z powodu braku kasy. Nawet jak się ma 21 lat;)

Odkryłem w czym tkwi błąd. Żeby zaniechać robienia czegokolwiek urządzam sobie telefonowe posiedzenia- przez tlenofon z przyjaciółmi w Polsce, przez sieć Nova, za darmo, na Islandii. Średnia długość- 2 godziny.

Dookoła tyle się dzieje, ale jak się człowiek wkopał w naukę to i czasu i pieniędzy na wszystko nie ma. Jak pogodzić koncert Amiiny, filmowy festiwal, zbliżający się Iceland Airways, parę innych pomniejszych wydarzeń i jeszcze po odmawiać imprez:)? W dodatku raz w tygodniu (no dobra, w miesiącu?) miałem zaliczać jakąś galerię. Pokusy nie do odparcia, ale wzywa rzeczywistość. Mnożą mi się w pracy pracownicy płci męskiej, średnia wieku dopiero co powyżej dwudziestu, chyba w sam raz na mój uświadomiony mi nie dawno syndrom Piotrusia Pana;) W sumie chodzi mi teraz po głowie coś na kształt boys party. W takim sfeminizowanym zawodzie nagłą obecność siedmiu panów (plus jeden praktykant) można by jakoś spożytkować. W pracy jest jak zwykle na luzie i czasami prześmiesznie. Zostałem bankrutem finansowym i będę się woził autobusami, żeby zaoszczędzić na benzynie. słuchałem dziś w radiu tej audycji mądrych głów, co to słuchacze mogą się łączyć również. Temat od wieków ten sam, czyli rzeczywistość po kryzysie i siła nośna pieniądza tu a w Norwegii. Że tam się więcej zarabia, a benzyna tańsza, że można więcej kupić a u nas tylko podatki i podatki. No i co z tego? W Polsce benzyna też kosztuje tyle co tu a zarabia się jeszcze o wiele mniej. Już miałem ochotę się dodzwonić i ich oświecić. Ale czy to by coś dało. Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Program zakończył się czarną wizją i pogróżkami, że chyba się wszyscy przeniesiemy do Norwegii. Bardzo się uśmiechnąłem z tego powodu, ale długo by pisać dlaczego. Znak niebios? Pani Bjork odjebuje wespoł z Jonsim. Straszą nas wyprzedażą kraju bo jakaś zagraniczna firma, chyba pierwszy raz od początku lat 90, chcę wykupić z jakieś 10% udziałów w elektrowni. Zostawmy wszystko tak jak jest. Podnieśmy podatki. Ja z Jonsim wszystko grzecznie spłacę, a ta która najwięcej drże mordę i się chce rządzić nadal będzie rozliczac się w jakimś raju podatkowym (w porównaniu do Islandii to chyba prawie każdy inny kraj). Zgadzam się z burmistrzem Reykjanesbær i Victorem Blaer'em- skoro nie płaci tu podatków, w ogóle nie powinna zabierać głosu. Tak, to jest ważne gdzie Bjork płaci podatki- przynajmniej w tej kwestii.
więcej tu: http://grapevine.is/Features/ReadArticle/Foreign-Investment-Racism

look up Icelanders!

Pierwsza zorza zaliczona. Nawet chciałem zrobić filmik, ale nic z tego nie wychodzi...

Obliczyłem, że żeby na wszystko starczyło mi czasu i żebym jeszcze mógł w miarę ambitnie prowadzić tego bloga, doba powinna mieć 30 godzin. Z czego z 8 przeznaczyłbym na zdrowy sen.

Eygló psa się już wyzbyła. Na wieś wywiozła. Ona chyba nie żartuje...

Podobna ma być zima stulecia na świecie, a u nas dziś było jakby niczym lipiec się zaczynał, a nie nadchodziły ciemności.

Mijam się z Bjork cały czas. Raz albo jestem w jej towarzystwie i tego nie wiem, raz to wychodzę z miejsca, do którego ona za 5 minut wchodzi, innym z kolei razem coś mu mówi żeby gdzieś iść, a nie idę, i ona tam jest. Inni się z nią kapią pod prysznicem na basenie, piją kawy, dostają ochrzan, żeby nie robili siary bo jest teraz tak samo osobą prywatną jak oni. A mi tylko pozostaje świadomość, że gdzieś tu jest w promieni 15 km ode mnie cały czas :-) No cóż. Ale gdyby ktoś się teraz zastanawiał gdzie jest Bjork to na pewno w Reykjaviku.

http://www.polityka.pl/kultura/aktualnoscikulturalne/1508352,1,islandia---wyspa-muzycznych-geniuszy.read

a tu kolejny artykuł:-)

http://przekroj.pl/kultura_muzyka_artykul,7467.html

Dziś w Dużym Formacie o "islandzkiej klęsce urodzaju"... :-) Biegiem do kiosków!

A tu jeszcze coś, gdyby kto jeszcze nie wyczaił. Można po tym kursie mówić po islandzku niż jeden krajan mieszkający tu parę lat. Na prawdę:-)

A tu Björk po islandzku. Sam tego jeszcze nie słyszałem.

A tutaj wiadomości z okresu kiedy wszystko się zawaliło, nie było wiadomo co jutro, okazało się, że żyliśmy na zbyt wysokim poziomie, nikt nas nie lubił i miał nadejść koniec świata. Przy okazji łatwo można zauważyć różnice w ułożeniu programu informacyjnego polskiego a islandzkiego.

Na jutubie można znaleźć stare, polskie reklamy z sprzed kilkudziesięciu lat.  Można też takie cuda znaleźć w wydaniu islandzkim. Hahaha. Mi najbardziej podoba się ta, kiedy to informowano wszystkich, że od 3 czerwca numery telefonów będą siedmio- a nie sześcio- cyfrowe. Hahaha. Eruð þið til búinn? ;-) No to jazda!

Ljósanótt

Ljósanótt to coroczny festiwal w Keflaviku. Ljósanótt znaczy, że kończy się lato i idzie zima, że kończy się dzień i będzie ciemno. Poniżej największy ulubieniec Islandii fanom bloga na pewno już dobrze znany. Dziś było mi dane przekonać się, że nasz gwiazda jeździ takim samym jak ja dziesięcioletnim samochodem tej samej marki, tlyko innego, niebieskiego, koloru. Jakżesz to potrafi być pocieszające. Powyżej z kolei spiewa nam islandzki chór męski. Panowie byli już lekko wstawieni, na tyle że jeszcze równo chodzili i byli wstanie zaspiewać co trzeba. TO jest fajne w Islandii, że może być sztuka prezentowana na luzie bez całego tego polskiego nadęcia z każdej strony.

Poniżej mogliśmy być świadkiem prapremiery nowej piosenki, ze straaaaaaaaaaaasznie cięzkim bitem;)

Poniżej zespół Hjálmar - główna gwiazda festiwalu w tym roku. Panowie zaczęli reggowo, ale później im już przeszło.

Ljósanótt to szczegolnie sztuczne ognie pod sam koniec. W Keflaviku ZAWSZE wieje, dlatego nie nawidzę tego miasta. Jakiś koszmar. I co roku wszyscy się zastanawiają czy będą te sztuczne ognie z powodu tego wiatru. Oczywiście to już nie to same ognie szcztuczne co przed kryzysem... Ech... W dodatku pan się za długo zagadał i nie było synchornizacji z odliczaniem do zera. Ognie poszły wcześniej, więc wszyscy dali sobie święty spokój.




 

Jak się idzie łatwo zorientować uwielbiam szcztuczne ognie. Bo to właściwie jedyna niepotrzebna temu światu rzecz. Całkowicie niepożyteczna. I robimy ją tylko dlatego, że jest to po prostu piękne, a lubimy patrzeć na coś ładnego.

Dziewczyny grają w piłkę i pogoda im nie straszna. Słońce już sobie poszło.

W Polsce wszyscy marzną, a u mnie termometr zewnętrzny w samochodzie dobija do 20C. i oczywiście jest Słońce (jeszcze ;-) ).