Jeziorko w centrum Reykjaviku zamarzło.
Poniżej film z piękną zorzą. Możecie uwierzyć na słowo. Niestety moja kamera nie pozwala tego uchwycić...

Jak dla mnie to zima stulecia. Tyle śniegu i tak długo, cały czas nie widziałem w swoim życiu. I do tego wyszło słońce dzisiaj pierwszy od dłuższego czasu. Ale słońca będzie więcej już każdego dnia i więcej szansy, że zobaczymy je na bezchmurnym niebie.

Zespół ewidentnie upodobał sobie tą brzydką fontannę na rynku w Krakowie.

A oto ten sam widok z głównego budynku uniwersytetu zrobiony tydzień później niż poprzedni. Godzina 10.00. Jak widać jaśniej. Bardziej widać to po południu. Ale nawet już mi się nie tęskni. Śniegu nie widziałem w moim życiu nigdy tak dużo i tak długo.

Zanim burzmistrz Reykjaviku stał się burmistrzem

zdjęcia z Reykjaviku ...

Tutaj się czuję tak... znajomo. Brudniej tu trochę niż gdzie indziej i tak bardziej industrialne. Jak jakiś tunel w wielomilionowym mieście.

Gdzie nie pójdę zawsze trafię wzrokiem na góry lub ocean. Lub po prostu koło jednego i drugiego pójdę. I zdaję sobie sprawę, że taki luksus spotkał mnie tylko raz w życiu, tutaj prawdopodobnie,

Koło ósmej rano, siedemnastej po południu, droga ta nie różni się niczym od najruchliwszej drogi w Warszawie.

Nawet samochody się zatrzymywały nie dowierzając, że ktoś zdecydował się na spacer. Co prawda nie przewidziałem, że będzie aż tak, a wracać mi się już nie chciało.

Znak czasów- całodobowy supermarket a po drugiej stronie ulicy eksperymentalna, całodobowa stacja benzynowa. Mamy już także całodobowy sklep biurowy. Kiedyś takie rzeczy były na prawdę nie do pomyślenia. Nawet sklepy 10-11, który jest drogi i znajduje się przy wszystkich miejscach uczęszczanych w mieście przez turystów, gdzie bezmyślnie przepłaca się za wszystko dwa razy, były już kiedy tu się pojawiłem, ale parę lat wstecz przede mną również były nie do pomyślenia.

Gdyby ktoś nadal miał wątpliwości, że u nas są drzewa ;-)

Tak chodzi się obecnie po mieście. Chodniki nie istnieją.

Na filmie widać klasztor Karmelitanek. Pomimo przewagi luteranizmu mamy na Islandii też ostoję katolicyzmu. Oczywiście w zakonie są siostry z Polski i z innych krajów. Islandek zero.

Tak było jeszcze 4 dni temu. Dziś wszystko stopniało, a potem zamarzło. Tradycji wielkiej odśnieżania tu nie ma, więc ludzie chodzą i łamią sobie nogi, a burmistrz w wiadomościach mówi, że w końcu żyjemy na ISlandi i że sól działa jak jest poniżej zero stopni Celsjusza, a piasek spływa jak pada deszcz bo spływa. Plus nie dobre skutki dla środowiska. Jednym słowem- modlimy się i czekamy na koniec śniegu. Zarządzamy sąsiedzkie kruszenie lodu na ulicy. Integrujemy się.Widok na piękne niebo o 1030 rano i główny budynek Uniwersytetu.

Tak ich lubię, że aż wróciłem do staromodnego sposobu kupowania płyt kompaktowych.

Icelandic Moments from tomaszchrapek on Vimeo.

Cały fejsbuk jest już przekonany, że to co się wyrabia w tej chwili na dworze to już bardzo wielka przesada.

Zanim pękne ze śmiechu.

Grudzień nam w śnieg dopisywał- największą jego ilością od 1983 roku. Teraz przyszło zero stopni i są wszędzie rzeki, które pod wieczór marzną i robi się wszędzie lód. Istny cyrk! Godzina jest 9.30. Rano.

Do tego zamknąć chcą klub NASA i Páll Oscar się odgraża, że się przykuje łańcuchami jak przyjadą buldożery. Czekam z niecierpliwością, żeby to zobaczyć. Swoją drogą wielka szkoda. Wszystko zamykają i jak nie hotele to parkingi. Kolejne ważne miejsce. Ktoś tu nie ma mózgu w tym mieście.

10 minut przed

Pół godziny przed